Για τις ψηφιακές τράπεζες το 2018 ήταν έτος γιορτής
Αν και το 2015 σηματοδότησε τη γέννηση δύο κορυφαίων ψηφιακών τραπεζών στην ευρωπαϊκή αγορά, το 2018 ήταν το έτος της ενηλικίωσής τους. Η N26 (Γερμανία) και η Revolut (Ην. Βασίλειο) οι οποίες σχεδιάζουν να εισέλθουν στην αμερικανική αγορά το 2019 απαριθμούν περισσότερους από 2 εκατομμύρια και 3,3 εκατομμύρια χρήστες αντίστοιχα, καθώς έχουν συγκεντρώσει κεφάλαια ύψους άνω των 550 εκατ. δολαρίων. Αλλά τι είναι αυτό που κάνει αυτή τη νέα μορφή τραπεζικών υπηρεσιών τόσο ακαταμάχητη για 5 εκατομμύρια Ευρωπαίους χρήστες; Όπως λένε, ένα από τα πιο σημαντικά πλεονεκτήματα των ψηφιακών τραπεζών σε σχέση με τα φυσικά καταστήματα που καλούνται να ανταγωνιστούν είναι πρώτα από όλα το πόσο απλό είναι να ανοίξεις έναν λογαριασμό. Όταν οι παραδοσιακές τράπεζες «κατεβάζουν τις μπάρες» ακόμη και κυριολεκτικά στους πελάτες που θέλουν πρόσβαση σε ένα κατάστημα, οι ψηφιακές τράπεζες, χρησιμοποιώντας τη μοναδικότητα της συσκευής κινητού του χρήστη, ολοκληρώνουν το άνοιγμα ενός λογαριασμού μόνο σε μερικές ώρες. Λίγες μόνο ημέρες μετά την εγγραφή οι χρήστες λαμβάνουν με mail και χωρίς επιπλέον κόστος τη χρεωστική τους κάρτα που είναι έτοιμη για παγκόσμιες συναλλαγές μέσω POS και ATMs που υποστηρίζουν Master Card ή Visa. Όταν ο χρήστης πραγματοποιεί συναλλαγές με διαφορετικό νόμισμα συνειδητοποιεί το δεύτερο αξιοσημείωτο πλεονέκτημα της ψηφιακής τραπεζικής. Η προσφερόμενη ισοτιμία είναι τουλάχιστον 2-3% χαμηλότερη σε σχέση με τις παραδοσιακές τράπεζες και σε ορισμένες περιπτώσεις η διαφορά μπορεί να φτάσει το 8-10%. Τελευταίο και εξίσου σημαντικό, μέσω των αιτήσεων οι ψηφιακές τράπεζες προσφέρουν μια σειρά πρόσθετων αλλά ελκυστικών υπηρεσιών, όπως προσωπική ασφάλιση, ασφάλιση κινητών τηλεφώνων, ανταλλακτήριο ψηφιακών νομισμάτων (Bitcoin, Ethereum κ.λ.π.) και επενδυτικές υπηρεσίες που είναι κατάλληλες για μεσαίας κατηγορίας επενδυτές. Κάθε υπηρεσία είναι εύκολα προσβάσιμη μέσω μιας εφαρμογής στο κινητό που έχει σχεδιαστεί ανεξάρτητα από το υπάρχον σύστημα, σε αντίθεση με τις παλιές συμβατικές τράπεζες.
Είναι πράγματι τόσο καλές όσο φαίνονται;
Η ασφάλεια των καταθέσεων θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πολύ σοβαρό ζήτημα στην προσπάθεια να απαντηθεί το παραπάνω ερώτημα. Στην Ε.Ε. το τραπεζικό σύστημα προστατεύει τις καταθέσεις ύψους έως 100.000 ευρώ στην περίπτωση τραπεζικής χρεοκοπίας. Και οι δύο τράπεζες που αναφέρθηκαν παραπάνω έχουν αποκτήσει τραπεζικές άδειες που εντάσσουν τους πελάτες τους στο πλαίσιο ασφάλισης καταθέσεων. Ακόμη κι έτσι, οι τράπεζες αυτές μπορεί να είναι πιο ευάλωτες στη χρεοκοπία, αλλά στο χειρότερο σενάριο οι χρήστες δεν θα χάσουν τα χρήματά τους, απλά θα πάρει λίγο χρόνο να αναχρηματοδοτηθούν. Σχετικά με τα ζητήματα ψηφιακής ασφάλειας, οι τράπεζες αυτές έχουν φτιαχτεί εξαρχής στη βάση σύγχρονων και εξελιγμένων συστημάτων, με τη χρήση τεχνολογίας τεχνητής νοημοσύνης να ανιχνεύει κυβερνοεπιθέσεις ή κακόβουλες ενέργειες. Οι χρήστες μπορούν να ενεργοποιήσουν ή να απενεργοποιήσουν την κάρτα τους μέσω της εφαρμογής οποιαδήποτε στιγμή, να διαφοροποιήσουν την πληρωμή ή τα όρια ανάληψης, να ορίσουν τις παραμέτρους για να ενεργοποιήσουν τις ειδοποιήσεις ασφαλείας με το πάτημα ενός κουμπιού. Έχει αναφερθεί μέχρι στιγμής κάποιο ζήτημα ασφάλειας, αλλά είναι πολύ νωρίς να βγουν συμπεράσματα για την ασφάλεια της ψηφιακής τραπεζικής δεδομένου του νεαρού της ηλικίας της και την ισχνή σχετική εμπειρία.
ΕΝΘΕΤΟ
Τα πολλά λεφτά παραμένουν στις παραδοσιακές τράπεζες
Σύμφωνα με την Ε.Ε., ο αθροιστικός Tier 1 κοινών κεφαλαίων για τις μεγαλύτερες 200 τράπεζες παγκοσμίως ξεπερνούσε τα 5 τρισ. δολάρια το 2017. Ο μέσος λόγος κόστους/εσόδων είναι σχεδόν αμετακίνητος την τελευταία δεκαετία σε λίγο πάνω από 50%, αλλά σύμφωνα με τους περισσότερους συμμετέχοντες στην έρευνα αναμένεται μια αύξηση που θα κυμαίνεται από το 0,1% έως το 9% την επόμενη τριετία. Είναι αρκετά δύσκολο για τους υφιστάμενους "παίκτες" να αποτελέσουν άμεση απειλή για το παραδοσιακό τραπεζικό σύστημα, ακόμη κι αν η χρήση Fin Tech για μεταφορά χρημάτων και υπηρεσίες πληρωμών έχει αυξηθεί από το 18% το 2015, στο 50% το 2017. Αλλά τι θα γινόταν εάν οι μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας έμπαιναν στο παιχνίδι με φόρα; Τότε ίσως οι νέες οντότητες θα είχαν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα ως προς την κληρονομιά.
