Παρατηρώ το τελευταίο διάστημα μια εκτεταμένη προβολή του έργου που έχουν αναλάβει πρώην συστημικοί τραπεζίτες!
Οι οποίοι κατά σύμπτωση μετεξελίχθηκαν σε διαχειριστές κερδοσκοπικών οίκων, fund managers δηλαδή με λεφτά που τους εμπιστεύθηκαν κατά κύριο λόγο Έλληνες επιχειρηματίες και επενδυτές!
Υποθέτω ότι οι πρώην τραπεζίτες έχουν τη δυνατότητα σήμερα να πείσουν επιχειρηματίες να τους εμπιστευθούν τα χρήματα τους, βασιζόμενοι προφανώς στις σχέσεις που δημιούργησαν μαζί τους όταν διακυβερνούσαν μέσα από κορυφαίες θέσεις και οφίτσια το εγχώριο τραπεζικό σύστημα.
Γιατί η ιστορία έχει καταδείξει, γενικώς και όχι ειδικώς, γιατί δεν θέλω να αδικήσω κανέναν ούτε να κρίνω ισοπεδωτικά, πως μέσα από εξυπηρετήσεις, ρουσφέτια, ρυθμίσεις, καλούς όρους δανειοδοτήσεων, αναδιαρθρώσεις αλλά και παροχή πληροφοριών για εξαγορές και συγχωνεύσεις, μπορείς να διαμορφώσεις ένα πλαίσιο σχέσεων με επιχειρηματίες οι οποίοι κάποια στιγμή θα πρέπει να βγάλουν την υποχρέωση!
Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι πρώην βασικοί εκπρόσωποι του τραπεζικού συστήματος στη χώρα μας είναι στην πλειονότητα τους εκείνοι που ευθύνονται στον μέγιστο βαθμό για την απαξίωση των τραπεζών, την ελεύθερη πτώση των τιμών των μετοχών και την ολική κατάρρευση της οικονομίας της χώρας που μας οδήγησε στα μνημόνια!
Επί του προκειμένου τώρα και σχετικά με τους πρώην τραπεζίτες και νυν fund managers τους οποίους προβάλλουν προκλητικά τα ΜΜΕ για αδιευκρίνιστους λόγους διερωτώμαι: οι επενδυτές στους οποίους απευθύνθηκαν γιατί άραγε δεν ρώτησαν τον Σπύρο Λάτση πόσο του κόστισαν οι συμβουλές τους στην υπόθεση της Eurobank;
