Συνεχίζουμε στον πυκνό δικαστικά Ιούνιο, όσον αφορά τον υπερδανεισμένο ξενοδοχειακό όμιλο Μαντωνανάκη, με την έφεση των πιστωτών κατά της πρωτόδικης απόφασης που έκρινε ως καταχρηστική την καταγγελία των δανείων του Ομίλου Μαντωνανάκη από τους Ομολογιούχους και η οποία δικάζεται στο Εφετείο Αθηνών στις 9/6.
Κατά την κρίση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, οι Ομολογιούχοι όφειλαν (!) να αναμένουν την έκβαση των διαιτητικών δικαστηρίων για την πολυετή δικαστική διαμάχη με την ΕΤΑΔ, παρόλο που τη στιγμή της καταγγελίας (Μάρτιος 2019) δεν υπήρχε τέτοια απόφαση και οι διαιτητικές αυτές αποφάσεις εκδόθηκαν πολλούς μήνες μετά την καταγγελία των Δανείων (τέλη του 2019 και αρχές 2020).
Τραπεζικοί κύκλοι έθεταν το ρητορικό ερώτημα εάν το δικαστήριο έλαβε υπόψη του ότι το συγκεκριμένο δάνειο που εκταμιεύτηκε το 2007 και πριν καταγγελθεί το Μάρτιο 2019, είχε αποπληρώσει μόνο ένα εκατομμύριο από τα 300 εκ του κεφαλαίου, περιήλθε σε κατάσταση υπερημερίας πολλάκις, είχε αναδιαρθρωθεί ήδη τρεις φορές (2010, 2013 και 2016) και κατέστη οριστικά ληξιπρόθεσμο το 2017.
Δηλαδή, λένε, εάν είναι καταχρηστική η καταγγελία ενός τέτοιου δανείου, τότε κάθε καταγγελία θα έπρεπε να θεωρείται a priori καταχρηστική.
Και συνεχίζουν τον προβληματισμό τους, σημειώνοντας ότι με βάση την απόφαση αυτή, ο εκάστοτε πιστωτής δεν θα πρέπει να στρέφεται κατά του πρωτοφειλέτη του, όταν αυτός είναι υπερήμερος για μεγάλο χρονικό διάστημα και παρά τις αναδιαρθρώσεις του δανεισμού του, αλλά να αναμένει, πότε ο οφειλέτης πιθανόν θα εισπράξει χρήματα από τρίτους στο απροσδιόριστο μέλλον.
