Οι τραπεζίτες αποχαιρετούν τον Γιάννη Κωστόπουλο
Τον ευπατρίδη, πρωτεργάτη της δημιουργίας στην Ελλάδα του τραπεζικού συστήματος, αποχαιρετούν οι Έλληνες τραπεζίτες.
ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΏΝ
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΕΤ πληροφορήθηκε με βαθύτατη θλίψη την απώλεια του Ιωάννη Κωστόπουλου, και επιθυμεί να εκφράσει τα ειλικρινή συλλυπητήρια των μελών της ΕΕΤ στην οικογένεια και τους οικείους του εκλιπόντος. Αποφάσισε, επίσης, να προβεί σε δωρεά στο Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου, ως μικρή ένδειξη σεβασμού στο σπουδαίο έργο του.
Ο εκλιπών, υπήρξε εμβληματική προσωπικότητα για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και το σύγχρονο επιχειρείν και επάξια χαρακτηρίστηκε ως ο “πατριάρχης των τραπεζιτών”. Η μακρά του θητεία ως Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου της Alpha Bank ανέδειξε τις σημαντικές του αρετές και ικανότητες, και την εξαιρετική του συμβολή στην πρόοδο του σύγχρονου ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Μόλις πληροφορήθηκε την απώλεια του Γιάννη Κωστόπουλου, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας έκανε την ακόλουθη παρέμβαση στην εκπομπή των Γ. Παπαχρήστου και Θ. Τσεκούρα στο Θέμα Radio 104,6,
«Η λέξη που μου έρχεται στο μυαλό είναι ένας ευπατρίδης, ένας άνθρωπος που με ότι ασχολήθηκε πέτυχε. Θα έλεγα πραγματικά ένας Πατριάρχης για το τραπεζικό σύστημα, αλλά και πολύ περισσότερο από αυτό. Ένας ευπατρίδης, ένας πατριώτης που αγαπούσε πολύ την πατρίδα του, που ασχολήθηκε πολύ με την ιστορία της πατρίδας του και που έπρεπε να τον ακούς πάντα. Είχε μία σωστή άποψη και μία νηφαλιότητα. Άκουγε, δεν έπαιρνε αποφάσεις εν θερμώ, συμβούλευε. Αυτά τα λόγια έρχονται στο μυαλό μου.
Ο Γιάννης Κωστόπουλος είναι όλη η ιστορία του του σύγχρονου ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Μαζί του είχα συνεργαστεί αρκετά. Θυμάμαι μαζί και με τον μακαρίτη τον Θόδωρο Καρατζά όταν είμασταν στο Προεδρείο της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών από το 2000 μέχρι το 2004. Ο Θόδωρος Καρατζάς ήταν Πρόεδρος, ο Γιάννης Κωστόπουλος Α’ Αντιπρόεδρος κι εγώ Β’ Αντιπρόεδρος. Είχαμε πολύ καλή συνεργασία και τη θυμάμαι με μεγάλη νοσταλγία.
Θυμάμαι το πρώτο του τηλέφωνο. Γνωριζόμασταν όχι πολύ καλά. Γνωριστήκαμε πολύ καλά το 1998. Όταν γύρισα από τις Βρυξέλλες (ήμουν πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων) όπου μετά από μακρά προεργασία και διαπραγμάτευση, είχαμε πετύχει μία επιθυμητή κεντρική ισοτιμία για να μπει η Ελλάδα στο Ευρώ. Θυμάμαι ότι ο Γιάννης με πήρε στο τηλέφωνο και μου είπε: «Δεν γνωριζόμαστε πολύ καλά, αλλά οφείλω να σας πω ότι είναι η πρώτη υποτίμηση απ’ ότι γνωρίζω, και έχω διαβάσει πολύ οικονομική ιστορία, που δεν διέρρευσε. Μας πιάσατε στον ύπνο». Έτσι ακριβώς. Δεν το περίμενε κανείς, δεν το ήξερε κανένας. Σας λέω την άποψη του πλέον έγκυρου εκείνη την εποχή τραπεζίτη.
Απαντώντας σε ερώτηση για την τραπεζική κρίση και τις διαφορές με εκείνη την περίοδο
Ενώ για τις περισσότερες χώρες η κρίση ήταν τραπεζική, στην Ιρλανδία για παράδειγμα, στην Ισπανία ως ένα βαθμό, στην Κύπρο, η Πορτογαλία ήταν κάπου στη μέση, στην Ελλάδα ήταν η κρίση που προήλθε από το δημόσιο τομέα και μεταφέρθηκε στο τραπεζικό σύστημα. Τώρα βέβαια μιλάμε με το όφελος της στερνής γνώσης και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Στην Ελλάδα η κρίση προήλθε από το δημόσιο, από το κράτος, από τα μεγάλα δίδυμα ελλείμματα που οδήγησαν σε μία κρίση χρέους, και ως κρίση χρέους μεταφέρθηκε στο τραπεζικό σύστημα.
Δηλαδή, αν μου επιτρέπεται να πω την έκφραση, δεν έφταιγε, δεν ήτανε το τραπεζικό σύστημα η αιτία της Ελληνικής κρίσης. Ήταν δυστυχώς το ελληνικό δημόσιο και οι αποφάσεις οικονομικής πολιτικής που είχαν κατά καιρούς ληφθεί που οδήγησαν σε πολύ μεγάλα ελλείμματα και άρα σε μία κρίση χρέους που μεταφέρθηκε στο τραπεζικό σύστημα. Διότι όταν το Δημόσιο μιας χώρας έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα, έχουν και οι τράπεζες που κρατούν τα ομόλογά του, η κρίση δημιουργεί ύφεση, η ύφεση δημιουργεί κόκκινα δάνεια, έτσι ακριβώς πέρασε η κρίση από το Δημόσιο προς τις ελληνικές τράπεζες. Απ’ ότι θυμάμαι, ο ισολογισμός των ελληνικών τραπεζών ποτέ δεν ξεπέρασε μιάμιση φορά το ΑΕΠ, όταν σε άλλες χώρες ήταν επτά, και οκτώ, και εννιά φορές το ΑΕΠ. Δεν μπορούμε να πούμε δηλαδή ότι στην Ελλάδα είχαμε τραπεζική φούσκα.
Για το πώς έβλεπε τα τελευταία χρόνια ο Γιάννης Κωστόπουλος το τραπεζικό σύστημα
“Έφυγε από τη ζωή ένας σπουδαίος άνθρωπος.
Η απώλεια του Γιάννη Κωστόπουλου σφραγίζει μια ολόκληρη εποχή για το τραπεζικό σύστημα της χώρας.
Πρόκειται για μια εμβληματική φυσιογνωμία που πρωταγωνίστησε στα οικονομικά δρώμενα της χώρας αφήνοντας πίσω ένα πολύ ισχυρό αποτύπωμα δράσης.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα, από το 1987 συμπορευτήκαμε στις μεγάλες αλλαγές του τραπεζικού συστήματος.
Ήταν πάντα πρωτοπόρος στις δραστηριότητες που εκσυγχρόνισαν το τραπεζικό σύστημα στη χώρα μας.
Οραματίστηκε ένα μεγάλο πιστωτικό ίδρυμα και έθεσε τις βάσεις προκειμένου αυτό να δημιουργηθεί.
Υπήρξε και δικαίως, εξαιρετικά υπερήφανος για το δημιούργημά του.
Η Ελλάδα οφείλει πολλά, σε αυτόν τον ευπατρίδη.
Στην οικογένειά του εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια”.
Ο ΦΩΚΙΩΝ ΚΑΡΑΒΙΑΣ-EUROBANK
«Ο Γιάννης Κωστόπουλος υπήρξε πρωτοπόρος της ιδιωτικής τραπεζικής στην Ελλάδα και άξιος συνεχιστής μιας μεγάλης οικογενειακής παράδοσης. Άνοιξε νέους δρόμους για τον κλάδο και τον τίμησε με την πολυετή σημαίνουσα παρουσία του. Όσοι υπηρετούμε σήμερα το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είμαστε κληρονόμοι του και αισθανόμαστε βαριά την απώλειά του.»_
