Μία εβδομάδα ιδιαίτερα κρίσιμη για την Ευρώπη γενικότερα και την ευρωζώνη ειδικότερα, καθώς θα διαφανεί αν ο Ντράγκι θα θελήσει να παραμείνει πρωθυπουργός της Ιταλίας, εφόσον φυσικά πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από το ιταλικό κοινοβούλιο, ενώ η ΕΚΤ αποφασίζει κατά πόσο θα αυξήσει τα επιτόκια, πιθανόν δε να ανακοινώσει και το περίφημο “εργαλείο” της, για τη ανάσχεση κερδοσκοπικών τάσεων, την αποτροπή περαιτέρω βύθισης του ευρώ και νέων απωλειών στα ομόλογα.
Η Ευρώπη, αποδεικνύεται ότι είναι (και πάλι) ο πιο αδύναμος κρίκος της παγκόσμιας οικονομικής αλυσίδας, καθώς πληρώνει το κόστος της επιβολής σκληρών κυρώσεων κατά της Ρωσίας, ακολουθώντας κατά πόδας τις ΗΠΑ, οι οποίες όμως δεν έχουν επ ουδενί τις ενεργειακές εξαρτήσεις της Ε.Ε. σε φυσικό αέριο πρωτίστως, αλλά και πετρέλαιο
Όλες οι χώρες της Ε.Ε. έχουν σοβαρές και πρωτοφανείς επιπτώσεις από τις επιλογές αυτές των πολιτικών ηγεσιών, όλες φοβούνται την ύφεση, που ήδη χτυπάει πόρτες, αλλά δεν έχουν όλες τα ίδια συμφέροντα, δεν έχουν ίδιο πρόβλημα χρέους.
Το μόνο που θα είναι ίδιο για όλες τον χειμώνα, αν δεν υπάρξει τέλος στον πόλεμο στην Ουκρανία (κάτι που δεν διαφαίνεται, δυστυχώς) και αν δεν αλλάξει η σκληρή γραμμή κατά της Ρωσίας (κάτι που, επίσης, δεν διαφαίνεται), είναι ότι ο ερχόμενος χειμώνας θα είναι πάρα πολύ δύσκολος, σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.
Τι θα πράξει, λοιπόν, η ΕΚΤ την ερχόμενη Πέμπτη;
Θα ανακοινώσει αύξηση των επιτοκίων της κατά 0,25%, όπως ουσιαστικά έχει διαρρεύσει η ίδια ή θα εκπλήξει τις αγορές, με μία μεγαλύτερη αύξηση;
Η κεντρική ευρωπαϊκή τράπεζα, δεν έχει συνηθίσει τις αγορές σε τέτοιες μεταστροφές, οπότε το πιθανότερο είναι ότι θα μείνει στο 0,25%, ένα άτολμο βήμα κατά πολλούς και συνάμα όχι ικανό να έχει καθοριστική επίδραση επί του στόχου που υπηρετεί.
Συνεπώς, το πιθανότερο είναι οι μετέχοντες της ΕΚΤ να ξεκινήσουν έναν «σταθερό» κύκλο αυξήσεων των επιτοκίων την Πέμπτη, με αύξηση κατά 1/4 της μονάδας – την πρώτη από το 2011, καθώς η πολιτική οικονομικής τόνωσης έφτασε στο τέλος της- στην προσπάθεια καταπολέμησης του πληθωρισμού, του ταχύτερα αυξανόμενου από την έλευση του ευρώ
Όμως, με μια νέα πολιτική καταιγίδα στην Ιταλία, ειδικά αν ο Ντράγκι δεν μεταπειστεί να παραμείνει, ακόμα και αν στηριχτεί στη Βουλή και με μια ευρωπαϊκή οικονομία στα όρια της ύφεσης, πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η ΕΚΤ; Τα συνεχή πτωτικά κύματα του ευρώ δείχνουν ότι αυτή την περίοδο δεν υπάρχουν αντιστάσεις τέτοιες που να μπορούν να συγκρατήσουν τις απώλειες έναντι του δολαρίου.
Μια νομισματική αναταραχή που έριξε το ευρώ κάτω από την ισοτιμία με το δολάριο, για πρώτη φορά εδώ και δύο δεκαετίες, δεν έχει αντίδοτο μέχρι τώρα.
Άλλωστε, για το λόγο αυτό οι ξένοι οίκοι διατυπώνουν δυσοίωνες προβλέψεις. Αν το σοκ πλήρους διακοπής των ροών ρωσικού φυσικού αερίου επαληθευτεί, τότε ακόμη και στην περίπτωση σταδιακού και ελεγχόμενου ρυθμού μείωσης των επιτοκίων, το ευρώ θα πέσει στα 0,9 δολάρια, σύμφωνα με τη Nomura Holdings και την BCA.
Αν επαληθευτεί δε αυτό το σενάριο, η UBS βλέπει τις αποδόσεις των 10ετων ομολόγων από 1,1% τώρα, να μηδενίζονται (!!!) μέχρι το τέλος του έτους.
Το περίφημο «εργαλείο» εξάλειψης των ταραχών και το ερώτημα κατά ποσόν θα πεισθούν οι αγορές!
Και το περιβόητο “εργαλείο” της ΕΚΤ για την εξάλειψη των αδικαιολόγητων ταραχών στις αγορές κρατικών ομολόγων, καθώς αυξάνεται το κόστος δανεισμού, πότε θα γίνει γνωστό;
Το περίφημο backstop, αναμένεται να αποκαλυφθεί στη συνεδρίαση αυτής της εβδομάδας, καθώς δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια, ειδικά μετά το άλμα στις αποδόσεις της υπερχρεωμένης Ιταλίας, που επανέφερε τους εφιάλτες της κρίσης κρατικού χρέους της ευρωζώνης.
Και εδώ είναι το καθοριστικότερο σημείο όλων. Αν δεν πειστούν οι αγορές ότι πρόκειται για ένα εργαλείο-ανάχωμα σε κάθε “επίθεση” προς χώρες με υψηλό δημόσιο χρέος και προς το ίδιο το ευρώ, τότε θα έχουμε, δυστυχώς, δυσάρεστες εξελίξεις, μεγαλύτερης ισχύος της σημερινής κατάστασης ανατροπών
Αξίζει όμως να προσεχθεί ιδιαίτερα και το γεγονός ότι οι προβλέψεις για την ανάπτυξη της ευρωζώνης έχουν ήδη μειωθεί. Σύμφωνα με την ίδια την Κομισιόν, ο ρυθμός ανάπτυξης αναμένεται «σημαντικά πιο αργός», ενώ το σοκ της αύξησης του κόστους ζωής, είναι τώρα πιο έντονο στην κοινωνία από ό,τι μόλις πριν από δύο μήνες.
Με απλά λόγια, η συνολική εικόνα αποτελεί ένα τοξικό μείγμα για την ΕΚΤ, η οποία, παρά την έναρξη των αυξήσεων των επιτοκίων τέσσερις μήνες μετά τη Fed, δεν έχει βρει μέχρι τώρα τους τρόπους αποφυγής επιδεινούμενων κρίσεων και μάλιστα σε πολλά μέτωπα, με πρώτο το ενεργειακό, εν συνεχεία την εκτίναξη των τιμών βασικών αγαθών, της αύξησης των των μεταφορικών και εν γένει την απογείωση του πληθωρισμού σε πρωτοφανή ύψη, σχεδόν από ιδρύσεως της Ε.Ε. και σίγουρα από ισχύος του ενιαίου νομίσματος.
