Γαβριήλ Σακελλαρίδης: Τι αλλάζει με την επιστροφή του στην κεντρική πολιτική σκηνή
Τα σενάρια της επόμενης μέρας στον ΣΥΡΙΖΑ και το νέο «καθήκον» του Αλέξη Τσίπρα
Η επιστροφή στην ενεργό πολιτική σκηνή μετά από οκτώ έτη προσωπικής αποστασιοποίησης του Γαβριήλ Σακελλαρίδη και η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα ότι «πλέον το καθήκον μου δεν είναι απέναντι στην πατρίδα, αλλά είναι απέναντι στην Παράταξη», ίσως αποτελέσει και το βασικό θέμα συζήτησης για τον ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά το βράδι της Κυριακής.
Πολλά τα σενάρια που διατυπώνονται, άλλωστε και οι δηλώσεις των δύο παλαιών φίλων και στενών συνεργατών είναι ευεπίφορες σε πολλές αναγνώσεις.
Θεωρείται όμως αναμφισβήτητο ότι ανεξαρτήτως του αποτελέσματος των εκλογών, στον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ληφθούν άμεσες αποφάσεις και ο κύκλος των δημοκρατικών διαδικασιών να ολοκληρωθεί σε σύντομο χρόνο.
Η παράταξη πρέπει να έχει κάνει τις επιλογές της ως τις αρχές του Σεπτεμβρίου αφού στις 8 και 15 Οκτωβρίου θα διεξαχθούν οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, ενώ στις αρχές του καλοκαιριού του 2024 θα δοθεί η μάχη των ευρωεκλογών.
Όλα αυτά σηματοδοτούν και την επόμενη μέρα του «πειράματος» ΣΥΡΙΖΑ, ενός κόμματος που από την αφάνεια των μονοψήφιων ποσοστών εκτοξεύθηκε σε διψήφια, κατέκτησε και άσκησε την εξουσία κάτω από δύσκολες συνθήκες και έκανε πολλές προσπάθειες να αποκτήσει σταθερή κοινωνική βάση, για να αποδειχθεί με το αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου ότι αυτές ήταν ατελέσφορες.
Ως εκ τούτου από τη Δευτέρα θα προκύψει η ανάγκη να «γίνει ταμείο» και να ληφθούν οι αποφάσεις για τα επόμενα βήματα.
Ο Αλέξης Τσίπρας με τη δήλωσή του, κάνει εμφανές πως θα είναι παρών.
Ο ίδιος θεωρεί ότι στο μέρος που του αναλογεί, επιτέλεσε το καθήκον του προς τη χώρα και τώρα ήλθε η ώρα να επικεντρωθεί στην παράταξη. Είναι σαφές πως η επιλογή του έχει σχέση με το αύριο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν είναι ξεκάθαρο αν αυτό συνδέεται με δρομολόγηση των διαδικασιών για διάδοχη κατάσταση στο κόμμα.
Όσοι γνωρίζουν τον πρώην πρωθυπουργό καλά, εκτιμούν ότι ο Τσίπρας δεν μπορεί να ακολουθήσει το παράδειγμα του Κώστα Καραμανλή, που χάνοντας τις εκλογές του 2007 και την κυριαρχία στο κόμμα, αποσύρθηκε στα «ορεινά» της Βουλής, μέχρι να αποφασίσει οριστικά να μείνει εκτός της τρέχουσας πολιτικής. Διαφέρουν σε πολλά, τόσο από άποψη νοοτροπίας, όσο και κοσμοθεωρίας. «Ο Τσίπρας δεν θα μιμηθεί τον Βούδα της Ραφήνας», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Τότε ποιος θα είναι ο ρόλος που επιφυλάσσει για τον εαυτό του; Μπορεί να μην έχουν άδικο όσοι υποστηρίζουν ότι εφόσον το αποτέλεσμα της Κυριακής για τον ΣΥΡΙΖΑ απέχει από το στόχο του 20%, τότε ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα διστάσει να κινήσει τις διαδικασίες για την διαδοχή .
Μπορεί στη παρούσα φάση οι εσωκομματικοί συσχετισμοί να μην το ευνοούν αλλά η ανάγκη για ενίσχυση του νηφάλιου σύγχρονου πολιτικού λόγου με αριστερή αφετηρία, δεν θα αργήσει να προκύψει.
Ήδη ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης δηλώνει παρών, με πολλά πλεονεκτήματα: Παραιτήθηκε από βουλευτής αμέσως μετά το Μνημόνιο, δεν «τσαλακώθηκε» από την εφαρμογή του όπως πολλά άλλα στελέχη του κόμματος που διετέλεσαν υπουργοί από το 2015 έως το 2019, δεν βαρύνεται στην επιλογή συγκυβέρνησης με τους ΑΝΕΛ άρα μπορεί να συζητήσει με το σύνολο της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς, είναι νέος και άφθαρτος, δεν απωθεί αφού δεν διαθέτει ίχνος δογματισμού.
Ως εκ τούτου διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις, ώστε το άστρο του να λάμψει στο χώρο της Αριστεράς, όποια και αν είναι η τελική επιλογή του Αλέξη Τσίπρα.
Όλα ανοιχτά λοιπόν, για την επόμενη μέρα…
